هدف: نقش روزافزون اینترنت در دانشگاه ها و آموزش عالی، موجب دغدغه مسوولان در هدایت دانشجویان به بهره گیری موثر از این فناوری نوین شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش دوره كارشناسی كتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه های اصفهان و علوم پزشكی اصفهان بر نگرش دانشجویان كتابداری و اطلاع رسانی نسبت به اینترنت بر اساس مدل IAS بود.

روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی رشته کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان در سال تحصیلی 1389-1390، مشتمل بر 91 نفر بود. با توجه به محدودیت جامعه مورد مطالعه، از روش سرشماری استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد «سنجش نگرش نسبت به اینترنت» بوده که مشتمل بر چهار خرده مقیاس اضطراب اینترنتی، مفید دانستن، لذت بخش بودن، و خودكارآمدی در استفاده از اینترنت است. به منظور تایید مجدد اعتبار پرسشنامه از روایی محتوایی و جهت سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که ضریب مزبور 0.96 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش، در سطح آمار توصیفی از شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار در قالب جدول و در سطح آمار استنباطی از آزمون های t تک متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) استفاده شد.
 

یافته ها: بنابر یافته های پژوهش، دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع رسانی بر اضطراب، مفید دانستن، لذت بخش بودن، و احساس خودکارآمدی در اینترنت نقش مثبت داشته است. در حالی که نقش این دوره بر کاهش اضطراب اینترنتی مردان بیش از زنان و بر مفید دانستن، لذت بخش بودن و احساس خودکارآمدی نسبت به اینترنت در دانشجویان مجرد بیش از متاهلین بود. دانشگاه و سنین متفاوت تاثیری در نظرات دانشجویان ایجاد نکرده، اما تاثیر دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع رسانی بر مولفه خودکارآمدی نسبت به اینترنت، در دانشجویان سال آخر نسبت به دانشجویان سال اول بیشتر بوده است.
نتیجه گیری: بررسی دوره کارشناسی کتابداری و اطلاع رسانی در دانشگاه های مزبور نشان از تاثیر مثبت آن بر نگرش دانشجویان در قالب چهار مولفه مورد بحث دارد. همچنین از مسوولان انتظار می رود نسبت به ایجاد و توسعه دوره هایی تاثیرگذار بر اساس چهار مولفه مورد بحث در این پژوهش همت گمارند.